“Hayatlarını sürdürme çabasında olanların başlarına gelebilecek en kötü şey normların olmaması, ya da anomidir? Normlar engelleyici oldukları kadar mümkün kılıcıdırlar; anomi, en saf ve basit haliyle engelleyici bir duruma işaret eder. Normatif kurallar ordusu hayat dediğimiz savaş alanını terk etti mi, geriye sadece şüphe ve korku kalır.”[1]
Zygmund
Bauman
ŞİDDETİN
TOPOLOJİSİ
Koreli Byung Chul Han, Almanya’da yaşayıp Berlin Sanat Üniversitesi'nde ara sıra ders veriyor. HAn, okuduğum, bu ve diğer eserlerinden çok faydalandığım, okuyucunun zihnini tokatlayan
ve modern dünyanın eteğini kaldırıp ayıbını faş edebilen bir yazar. Modern
insanı ve ilişkilerini kıyasıya eleştirdiği bu kitabında, Modern İnsanın artık
dışardan gelen şiddetten çok, odağı, modern insanın kendi iç dünyası olan, bir şiddete
maruz kaldığını, özgürlük, başarı ve performans putları ile kendini, hiçbir köle
tacirine ya da zorbaya ihtiyaç duymadan köleleştirdiğini anlatıyor. Bu dönemde
herkes kendini sömüren bir sömürgecidir ve herkes aynı zamanda kendisi tarafından sömürülen
bir kurban. Arzu üzerinden ikna edilmiş, performans insanın bundan sonraki
durağı “doping insanıdır.” Fail ve kurbanın özdeşleştiği bu yerde çözüm de
yoktur. Çünkü “Ölemeyecek kadar canlı ve
yaşayamayacak kadar ölüleri” ne öldürebilir ne de diriltebilirsiniz.
Ahmet H. Çakıcı