Adalet,
iyi, kötü, doğru, yanlış... Hepsi Tanrı ölünce, öldü.
Her şey artık bir yorum meselesidir.
Her şey artık bir yorum meselesidir.
Abdurrahman
Arslan
Zygmunt Bauman, Hıristiyanlığın “Baba, Oğul, Ruh’ul Kudüs’ten” müteşekkil teslisinin, Aydınlanma ile “Akıl, Bireysellik ve Özgürlüğe” evrildiğini, Modernite ile “Bilim, Ulus ve Devlet/Vatan”ın oturduğu kutsal teslis tahtına, Postmodern dönemde “Vücud, Haz ve Karışılmazlığın (özgürlük)” oturduğunu söyler.
Ailesiz Toplum, Modern Family... Ya Sonrası ?
“Yaklaşmakta olan büyük sarsıntıyı korkunç
acılar çekmeden atlatabilmek, Soykütüğün yaratmayı hedeflediği baş dönmesi ile
yok etmeden sekteye uğratmak ve başka bir hikayeye dönüşme olanağı sunmanın ne
kadar başarılabileceği ile ilişkili.”[1]
"İyi"nin
düşmanı "kötü" değildir: "İyi"nin düşmanı "daha iyi”dir,
"daha iyi”nin düşmanı ise "mükemmel”.
Zygmunt Bauman